Po niemal ośmiu latach realizowanych etapami prac projektowych i wykonawczych, kompleksowo przebudowany Wrocławski Teatr Lalek uzyskał nowe oblicze zarówno estetycznie, jak i funkcjonalnie. Udało się przywrócić dawne walory tej ekskluzywnej niegdyś, XIX-wiecznej rezydencji stojącej w centrum miasta wraz z otaczającym ogrodem - parkiem.
Teatr lalek ze sceną letnią ma nie tylko dziecięcą widownię. Co roku organizowane są tu również przedstawienia słynnych wrocławskich festiwali teatralnych (np. Brave Festival), a liczne atrakcje ogrodu tworzą przyjazną przestrzeń publiczną dla spacerowiczów.
Budynek obecnego Wrocławskiego Teatru Lalek powstał w latach 1889-91 jako pałac neobarokowy - ówczesna resursa Związku Kupców Chrześcijańskich – na terenie Międzymurza (Zwingeru), przekształconego później w ogród przy resursie. Wrocławski Związek Kupców Chrześcijańskich pragnął nadać temu miejscu wypoczynku, spotkań towarzyskich, a także kameralnych negocjacji handlowych – charakter arystokratycznego założenia pałacowego. Stąd w neobarokowej architekturze resursy czytelne odwołania do – nomen omen - Zwingeru – słynnej królewskiej, drezdeńskiej siedziby. Ogród - chociaż wówczas zamknięty dla gości z zewnątrz – sąsiadował z promenadą - zgodnie ze standardami najwykwintniejszych rezydencji europejskich.
Fot. Beata Bigda
Neobarokowy, dwukondygnacyjny obiekt o zróżnicowanej ilości traktów, zaprojektowano na planie prostokąta z wydatnymi ryzalitami. Elewację frontową tworzy węższa fasada północna z efektownym portykiem. Budynek otwiera się loggią na założenie parkowe (dawny ogród) od strony wschodniej. Od południa sąsiaduje z bulwarem poprowadzonym dzisiaj wzdłuż fosy miejskiej, a od zachodu - z bardzo ruchliwą obecnie ulicą Bożego Ciała.
Po II wojnie światowej obiekt ten przez wiele dziesięcioleci trwał w zaniedbaniu, a otaczający go teren nie zachęcał do spędzania tu wolnego czasu.
Projektantom BB Studio ZREMB udało się odtworzyć otaczającą budynek przestrzeń oraz charakter całego założenia, nawiązując do tradycji XIX-wiecznej rezydencji miejskiej. Mimo całkowitej przebudowy - nie naruszono – a odtworzono i przystosowano do współczesnych potrzeb zarówno obiekt, jak i otaczający go park.
Fot. Beata Bigda
W ramach obecnego projektu przebudowy - sam budynek Teatru został zrealizowany w układzie teatru klasycznego, z charakterystycznym podziałem na widownię i scenę (scena pudełkowa). Obiekt wyposażono we wszystkie niezbędne funkcje i urządzenia techniczne służące współczesnemu teatrowi według najnowszych standardów.
Fot. Marek Grotowski
Fot. Marek Grotowski
Zmiany układu i elementy wyposażenia pomieszczeń strefy wejściowej - pozostałe po kolejnej przebudowie z lat 50-tych - uznano za godne ochrony konserwatorskiej - prócz nich - pozostałe wnętrza zostały więc całkowicie przebudowane pod potrzeby teatru. Mimo zupełnej zmiany układu pomieszczeń – udało się zachować pierwotny charakter części obiektu dostępnej dla publiczności (m.in. monumentalną, trójbiegową klatkę schodową), nie naruszono również licowanych piaskowcem elewacji, z zachowaniem ich zewnętrznego podziału i bogatych dekoracji rzeźbiarskich.
Dodano natomiast nową kubaturę nad bocznymi ryzalitami, pod dachem. Usytuowano tam niezbędne pomieszczenia techniczne zaprojektowane tak, by nie konkurowały z bryłą istniejącego obiektu.
Fot. Beata Bigda
Mimo długiej i burzliwej historii przebudowy oraz incydentalnego włączania się w projektowanie niektórych detali założenia różnych projektantów - ostatecznie udało się zrealizować pierwotne założenia projektowe, których współautorem był nieżyjący architekt Marek Dziekoński - dla przypomnienia - autor projektu Muzeum Panoramy Racławickiej.
Całe założenie ma charakter dziewiętnastowiecznej rezydencji miejskiej, których było we Wrocławiu przełomu wieków przynajmniej kilka.
Założenie parkowe było przedostatnią fazą projektu architektonicznego (jednak doborem zieleni uzupełniającej i projektem urządzeń służących zabawom dziecięcym zajęli się specjaliści powołani przez konserwatora).
Fotografie: Beata Bigda
Niedawno udało się także zrealizować ostatni etap prac projektowych - historyzujące ogrodzenie parku, które zabezpiecza i wydziela przestrzeń parkową, jednocześnie łącząc ogród z obiektem Teatru.
Fot. Beata Bigda
Nie udało się natomiast wznieść oranżerii, która miała połączyć część foyer z parkiem.
Fot. Beata Bigda
Warto podkreślić, że zarówno w projekcie przebudowy obiektu WTL, jak i w projekcie historyzującego, monumentalnego ogrodzenia - zastosowano wiele oryginalnych, nowoczesnych rozwiązań konstrukcyjnych.
Projektantom udało się odtworzyć otaczającą budynek przestrzeń oraz charakter całego założenia.
Fot. Beata Bigda
Fot. Beata Bigda
Obiekt Wrocławskiego Teatru Lalek wraz z otaczającym go terenem zielonym - koresponduje z główną osią prowadzącą od Opery, przez ul. Teatralną, aż po Bastion Sakwowy (Wzgórze Partyzantów).
Fot. Beata Bigda
„Mimo całkowitej przebudowy – ostatecznie udało się zrealizować pierwotne założenia projektowe i stworzyć dla Wrocławian interesujące centrum teatralne i atrakcyjne miejsce odpoczynku na miarę współczesnych potrzeb, z zachowaniem dawnego uroku historycznej rezydencji miejskiej. To największa satysfakcja z naszej pracy” – stwierdził arch. Stefan Bigda – szef zespołu projektowego.
Fot. Beata Bigda
Fot. Beata Bigda
Beata Bigda
Wrocław, sierpień 2011.
Na podstawie tego tekstu powstał jeden z artykułów, które ukazały się na stronie budowlanego serwisu dla profesjonalistów: MuratorPlus.pl, w zakładce Inwestycje, gdzie prezentowane są nowe inwestycje budowlane w Polsce.
